Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Χαίρετε εν Χριστώ γεννηθέντι πάντοτε!
Η εορτή των Χριστουγέννων είναι η μητρόπολη των εορτών. Χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε κανένα από τα σωτηριώδη γεγονότα της ζωής του Χριστού, όπως για παράδειγμα τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη. Για την αγία λοιπόν εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρος μπορούμε να κάνουμε σπουδαιότατες επισημάνσεις.
α. Κατ ἀρχὴν βλέπουμε στην ενσάρκωση του Θεού Λόγου την μεγάλη ταπείνωση του Κυρίου μας. Μελετώντας το γενεαλογικό δένδρο του Χριστού πληροφορούμαστε ότι είναι απόγονος του Δαυΐδ. «Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαυΐδ» (Ματθ. 15,22) φώναζε η Χαναναία. Το σημείο αυτό ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος· «ακούγοντας όλα αυτά πρόσεξε και τίποτε το ταπεινό να μην υποπτευθείς. Αντίθετα πρέπει να θαυμάσεις πολύ το εξής, ότι ενώ ήταν γνήσιος υιός του Ανάρχου Θεού, ανέχθηκε να ακουσθεί ότι είναι και υιός Δαυΐδ, προκειμένου να κάνει εσένα Θεό· ανέχθηκε να κάνει πατέρα (δηλαδή προπάτορα) έναν δούλο, για να δώσει σε σένα τον δούλο (της αμαρτίας) Πατέρα τον Δεσπότη Θεό.» Ο Κύριος ενδύθηκε την στολή της ταπεινώσεως για τον άνθρωπο, προκειμένου ο καθένας μας να ντυθεί τη στολή της κατά χάριν θεώσεως.
β. Έλαβε την ανθρώπινη μορφή από αγάπη. Είναι πολύ σπουδαία η είδηση ότι έγινε άνθρωπος. Δεν επέλεξε την μορφή ενός αρχαγγέλου η κάποιου άλλου ουρανίου πλάσματος από τις νοερές δυνάμεις, αλλά την φύση του πεπτωκότος στην αμαρτία ανθρώπου «του τοις αλόγοις ζώοις παρασυμβεβλημένου», όπως λέει ο άγιος Αμφιλόχιος Ικονίου, δηλαδή του ανθρώπου που είχε καταντήσει να ζει με τρόπο που δε διέφερε από τα άλογα ζώα. Άλλωστε δεν είχαν ανάγκη ιατρού οι άγιοι άγγελοι, αλλά το «μέγα τραύμα» που λέγεται άνθρωπος. Στην παρατήρηση αυτή βλέπουμε πόσο σπουδαίο δημιούργημα είναι ο άνθρωπος, έστω και αν κατήντησε θνητός και αμαρτωλός. Τίμησε την ανθρώπινη φύση ο Χριστός με τη γέννησή Του.
γ. Τέλος η ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού φανερώνει το επίπεδο επικοινωνίας Θεού και ανθρώπων. Ο Θεός και ο άνθρωπος ενωμένοι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Στην Παλαιά Διαθήκη μιλούσε στους ανθρώπους ο άσαρκος Λόγος, ενώ στην Καινή δεν μίλησε απλώς και συναναστράφηκε, αλλά έκανε δική Του την ανθρώπινη φύση. Έγινε τέλειος άνθρωπος. Το γεγονός αυτό δείχνει πόσο στενή σχέση υπάρχει μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Ο Θεός είναι η εικόνα και ο άνθρωπος το αντίγραφο. Ο,τι έχει ο Θεός σε τέλειο βαθμό, το έχει σε σχετικό βαθμό και ο άνθρωπος. Ο Θεός είναι Θεός κατά φύσιν, ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Θεός κατά χάριν.
Έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν αντιλαμβανόμαστε το χρέος μας απέναντι στον Θεό. Είμαστε πλασμένοι για να ενωθούμε μαζί Του με την προσευχή, τη μετάνοια, την καλλιέργεια των εντολών, τη Θεία Ευχαριστία, την αγάπη προς το διπλανό μας και για να ζήσουμε αιώνια. Δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς το Θεό. Ο εγωισμός μας, η υπερηφάνειά μας, η μεγάλη ιδέα που τρέφουμε για τον εαυτό μας μας χωρίζουν από τον Θεό. Αντίθετα η ταπείνωση, η βαθιά συντριβή του εγωιστικού μας φρονήματος και η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας μας ανοίγουν το δρόμο να ενωθούμε με Αυτόν και να σωθούμε.
Ως επίσκοπος της ευλογημένης Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι σε όλους, μικρούς και μεγάλους, άρχοντες και λαό, κληρικούς και μοναχούς, η χάρις του ενανθρωπήσαντος Κυρίου Ιησού να είναι μαζί σας και να ευλογεί τα έργα σας.
Χαίρετε και υγιαίνετε!
Χριστούγεννα 2008
Προς Θεόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ
Χαίρετε εν Χριστώ γεννηθέντι πάντοτε!
Η εορτή των Χριστουγέννων είναι η μητρόπολη των εορτών. Χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε κανένα από τα σωτηριώδη γεγονότα της ζωής του Χριστού, όπως για παράδειγμα τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη. Για την αγία λοιπόν εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρος μπορούμε να κάνουμε σπουδαιότατες επισημάνσεις.
α. Κατ ἀρχὴν βλέπουμε στην ενσάρκωση του Θεού Λόγου την μεγάλη ταπείνωση του Κυρίου μας. Μελετώντας το γενεαλογικό δένδρο του Χριστού πληροφορούμαστε ότι είναι απόγονος του Δαυΐδ. «Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαυΐδ» (Ματθ. 15,22) φώναζε η Χαναναία. Το σημείο αυτό ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος· «ακούγοντας όλα αυτά πρόσεξε και τίποτε το ταπεινό να μην υποπτευθείς. Αντίθετα πρέπει να θαυμάσεις πολύ το εξής, ότι ενώ ήταν γνήσιος υιός του Ανάρχου Θεού, ανέχθηκε να ακουσθεί ότι είναι και υιός Δαυΐδ, προκειμένου να κάνει εσένα Θεό· ανέχθηκε να κάνει πατέρα (δηλαδή προπάτορα) έναν δούλο, για να δώσει σε σένα τον δούλο (της αμαρτίας) Πατέρα τον Δεσπότη Θεό.» Ο Κύριος ενδύθηκε την στολή της ταπεινώσεως για τον άνθρωπο, προκειμένου ο καθένας μας να ντυθεί τη στολή της κατά χάριν θεώσεως.
β. Έλαβε την ανθρώπινη μορφή από αγάπη. Είναι πολύ σπουδαία η είδηση ότι έγινε άνθρωπος. Δεν επέλεξε την μορφή ενός αρχαγγέλου η κάποιου άλλου ουρανίου πλάσματος από τις νοερές δυνάμεις, αλλά την φύση του πεπτωκότος στην αμαρτία ανθρώπου «του τοις αλόγοις ζώοις παρασυμβεβλημένου», όπως λέει ο άγιος Αμφιλόχιος Ικονίου, δηλαδή του ανθρώπου που είχε καταντήσει να ζει με τρόπο που δε διέφερε από τα άλογα ζώα. Άλλωστε δεν είχαν ανάγκη ιατρού οι άγιοι άγγελοι, αλλά το «μέγα τραύμα» που λέγεται άνθρωπος. Στην παρατήρηση αυτή βλέπουμε πόσο σπουδαίο δημιούργημα είναι ο άνθρωπος, έστω και αν κατήντησε θνητός και αμαρτωλός. Τίμησε την ανθρώπινη φύση ο Χριστός με τη γέννησή Του.
γ. Τέλος η ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού φανερώνει το επίπεδο επικοινωνίας Θεού και ανθρώπων. Ο Θεός και ο άνθρωπος ενωμένοι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Στην Παλαιά Διαθήκη μιλούσε στους ανθρώπους ο άσαρκος Λόγος, ενώ στην Καινή δεν μίλησε απλώς και συναναστράφηκε, αλλά έκανε δική Του την ανθρώπινη φύση. Έγινε τέλειος άνθρωπος. Το γεγονός αυτό δείχνει πόσο στενή σχέση υπάρχει μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Ο Θεός είναι η εικόνα και ο άνθρωπος το αντίγραφο. Ο,τι έχει ο Θεός σε τέλειο βαθμό, το έχει σε σχετικό βαθμό και ο άνθρωπος. Ο Θεός είναι Θεός κατά φύσιν, ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Θεός κατά χάριν.
Έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν αντιλαμβανόμαστε το χρέος μας απέναντι στον Θεό. Είμαστε πλασμένοι για να ενωθούμε μαζί Του με την προσευχή, τη μετάνοια, την καλλιέργεια των εντολών, τη Θεία Ευχαριστία, την αγάπη προς το διπλανό μας και για να ζήσουμε αιώνια. Δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς το Θεό. Ο εγωισμός μας, η υπερηφάνειά μας, η μεγάλη ιδέα που τρέφουμε για τον εαυτό μας μας χωρίζουν από τον Θεό. Αντίθετα η ταπείνωση, η βαθιά συντριβή του εγωιστικού μας φρονήματος και η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας μας ανοίγουν το δρόμο να ενωθούμε με Αυτόν και να σωθούμε.
Ως επίσκοπος της ευλογημένης Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι σε όλους, μικρούς και μεγάλους, άρχοντες και λαό, κληρικούς και μοναχούς, η χάρις του ενανθρωπήσαντος Κυρίου Ιησού να είναι μαζί σας και να ευλογεί τα έργα σας.
Χαίρετε και υγιαίνετε!
Χριστούγεννα 2008
Προς Θεόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου